Waar zit je rem?

Ik weet niet hoe het met jouw hoofd is, maar mijn hoofd stopt eigenlijk niet met denken, plannen ontwikkelen en nieuwe ideeën uitwerken. Niet dat het nu allemaal zo briljant is wat mijn gedachten produceren. Zeker niet. Meestal denk ik dingen die ik al lang weet. Praat ik in mijn hoofd om iets of iemand te overtuigen terwijl ik degene ben die overtuigd moet worden en ik al lang weet wat ik ga doen.

Er was een tijd dat ik ’s nachts wakker lag van deze gedachten. Niet los kon laten wat ik de volgende dag op mijn werk moest doen en niet moest vergeten. Hele tijd bezig met mezelf te bewijzen. Zodanig dat ik gestrest werd. Begon met piekeren en mij zorgen begon te maken dat het niet goed zou komen. Waardoor ik nog slechter ging slapen, met uiteindelijk een burn-out tot gevolg.

De huidige tijd helpt niet. Stimulatie door middel van e-mails, meldingen op je telefoon en dergelijke zorgen er voor dat je systeem de hele tijd aanstaat. Dat je de hele tijd gas aan het geven bent. Je probeert ieder signaal, oproep en email op tijd te beantwoorden zowel op je werk als privé. Maar je inbox krijg je nooit helemaal op orde. Dan maar nog meer gas geven.

In je zenuwstelsel heb je een deel wat graag gas geeft, het sympathisch zenuwstelsel en een deel wat de rem verzorgd het parasympatisch zenuwstelsel. De meeste mensen zijn heel bekend met gasgedeelte. Maar ik (en misschien ook jij) heb moeite met remmen. Het tegenwicht creëren  Actief te leren te vertragen. Te ontspannen. Los te laten.

Het is een beetje zoals je je voelt als je de sauna uitloopt. Warm. Open. Ontspannen. In verbinding met je lijf. Dit verklaard ook de populariteit van technieken als yoga en mindfulness. Ze vormen als het ware een tegenwicht voor de snelheid van de huidige maatschappij. In de Jobcoachopleiding bij Combo Emonomy hebben we het over dat je achterover moet leunen.

Na mijn burn-out kwam ik erachter dat om de rem meer in te zetten het nodig was om te landen in mijn lijf. Want in de aanloop naar mijn overspannenheid gaf mijn lijf me allemaal signalen. Onbewust zetten we zaken vast in het lichaam. Vaak zaken die we niet willen voelen. Waar we het niet mee eens zijn. Maar over tijd leren we wel de indirecte effecten kennen. Vage pijnklachten. Hoofdpijn. Een gebrek aan energie. Een gevoel van eenzaamheid. Niet verbonden te zijn.

We kennen de vluchtroute. Hard werken. Steeds naar je telefoon kijken. Te veel eten. Binge watchen. Van afspraak naar afspraak. Drank of Drugs. Allemaal omdat ons controle mechanisme ons wil beschermen tegen de (vermoedelijke) pijn.

Het lichaam is als een klankkast. De indirecte effecten verschijnen in ons lichaam als blokkades. En daarmee is het lichaam een bron van informatie. Sterker nog het lichaam houdt het potentieel tot transformatie. Het potentieel om  boven onszelf uit te stijgen. Als we maar het lef hebben om hierna te luisteren. Naar de blokkades  toe durven gaan. Te voelen wat er echt is.

Dat is wat we gaan doen in de driedaagse Landen in je lijf. Leren luisteren, vertragen, voelen en ontdekken hoe het rempedaal voor jouw werkt. Om je nog succesvoller te laten zijn dan je nu al bent. Om de balans tussen gas geven en remmen optimaal te kalibreren.