Ieder huisje heeft zijn kruisje
Jij hebt jouw eigen verhaal. Onze trainers ook. Zij delen hun kwetsbaarheid in deze persoonlijke verhalen.
Les 2 van de Senior Jobcoachopleiding. De eerste les was live, deze tweede les doen we online.
Een van de cursisten komt iets later de meeting binnen. ‘Fijn dat je er bent, hoe gaat het?’ ‘Eh nou, ik heb stress… het is best pittig weer een opleiding doen, ik kom allemaal dingen van vroeger tegen. Dat ik het niet kan enz.’. Hier en daar wordt geknikt van herkenning.
Ik vertel dat ik dat vaker hoor. Een opleiding doen, beoordeeld worden, het roept vaak een hoop op. Ik bedank haar voor de geweldige intro, want dit is precies waar deze les over gaat. We zitten namelijk in het eerste deel van de ‘transformatie U’ van Otto Scharmer die gaat over ervaren, herkennen van patronen en onderliggende overtuigingen en die leren loslaten.
We doen een korte meditatie om te landen in de les en in ons lijf (en ons hoofd een beetje los te laten). Aan het eind van de meditatie vraag ik iedereen om te voelen bij zichzelf of ze nog iets hebben dat gedeeld moet worden voordat we verder gaan met de les.
Er komt een mooi verhaal van een cursist die naar aanleiding van de eerste les, en het lezen van wat theorie, anders is gaan communiceren met z’n medewerkers. En met z’n vrouw. Met als gevolg meer verbinding. Ik word er zo blij van. Een andere cursist heeft iets heftigs meegemaakt op haar werk, het zat nog in haar hoofd, maar het helpt om het even te delen. Weer een andere cursist vertelt over een moeilijke beslissing in zijn privéleven. ‘Ik had niet gedacht dat ik dat jullie nu al zou vertellen’.
”Ik had niet gedacht dat ik dat jullie nu al zou vertellen.”
We doen een aantal oefeningen en hebben het ondertussen over hoe leren werkt. Je kunt alleen leren waar je aan toe bent. Wat je ziet en leert wordt bepaald door je grondhouding; door de mate waarin jij echt aanwezig bent, openstaat voor wat zich aandient (en dus ook het onbekende). Je begrijpt alleen wat je systeem kan verwerken. Ieder heeft daarin zijn eigen proces.
Als coach kun je de ander niet dwingen om te leren (sterker nog, dat werkt meestal averechts). Je kunt wel een omgeving creëren waar in iemand mag zijn, zich kwetsbaar durft op te stellen, durft uit te proberen en dus te leren. Bij Combo noemen we dat ‘liefdevolle ruimte’. En als de ruimte liefdevol genoeg is, dan is er juist ook veel ruimte voor prikkeling, confrontatie en uitdaging.
Dat is het bijzondere aan liefdevolle ruimte; als je er helemaal mag zijn in al je kracht, je kwetsbaarheid en onzekerheid, sta je ook open voor het onbekende én voor het spannende deel van je eigen ontwikkeling. Waardoor liefdevolle ruimte niet een ‘soft’ begrip is, maar een principe waardoor leervermogen enorm toeneemt en waardoor je dus veel rendement kunt creëren. Dat is ook waarom wij zo geloven in Emonomy; het samenvallen van menselijke en economische waarde.
”Je kunt een omgeving creëren waarin iemand mag zijn, zich kwetsbaar durft op te stellen, durft uit te proberen en dus te leren.”
Bij de afsluiting van de les vraag ik ze een momentje voor zichzelf te nemen en te voelen wat voor hun het belangrijkste inzicht van deze ochtend is.
Een van de cursisten komt met: ‘ik wil even zeggen hoe bijzonder ik het vind hoe open iedereen is’. En dan wil een andere cursist haar oogst van de dag ook nog even delen: ‘Ik ben niet alleen’.
Ik zeg: op naar meer liefdevolle ruimte in de wereld!
